WUSHU: ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

WUSHU: ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Το Wushu (武术) αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής και κληρονομικής κουλτούρας της Κίνας και σημαίνει “π ο λ ε μ ι κ έ ς τ έ χ ν ε ς “. Αν και σήμερα θεωρείται ακραία επιδεικτικό είδος ανταγωνισμού, δεν έχασε ποτέ την μεγαλοπρέπειά του.

Τα πρώτα ίχνη του Wushu, εντοπίζονται επί της Δυναστείας Xia (夏朝) το 2205-1806 π.Χ. Η Κίνα λόγο της γεωγραφικής της θέσης, αποτελούσε πάντα στόχο των εισβολέων. Η ενίσχυση στην άμυνα της χώρας, επέβαλε μεθόδους αυτοάμυνας. Σαν άοπλη μέθοδος αυτοάμυνας με λαβες, το Jueli(角力) καθιερώθηκε το 2700 π.Χ, από τον Αυτοκράτορα Huangdi (黃帝), για την εκπαίδευση των στρατιωτών. Επί της Δυναστείας Shang (商朝), το 1766-1050 π.Χ, δημιουργήθηκε το Shoubo (手搏). Αυτές οι μορφές αυτοάμυνας, αποτέλεσαν τις προγενέστερες μορφές του Wushu.

Με το πέρασμα των αιώνων, οι αρχειοθετημένες μορφές αυτοάμυνας, τα στυλ του Wushu όπως αποκαλούνται σήμερα, ξεκίνησαν να διδάσκονται σε τοπικές Ακαδημίες και σε μαθητές εκτός οικογενείας. Ο ανταγωνισμός των στυλ, με σκοπό την απόδειξη της υπεροχής τους, κατέληγε τακτικά σε μονομαχίες μέχρι θανάτου. Οι προκλήσεις δεν ήταν ασυνήθιστες.

Με την έναρξη λειτουργίας του μοναστηριού Shaolin Si (少林寺), ο ηγούμενος Batuo (跋陀), συμπεριέλαβε το Wushu στις καθημερινές ασχολίες των μοναχών. Τα κατωρθώματα τους και η συμμετοχή τους στην άμυνα της χώρας, δεν προσέφεραν τεράστια φήμη μόνο στο μοναστήρι, αλλά και στο Wushu. Πολλοί δάσκαλοι τουWushu προσέφυγαν στο μοναστήρι και εξελίξαν την τεχνική τους.

Ο ανταγωνισμός των οικογενειακών στυλ, έπαψε μετά το 1910.

Ο HuoYuanja από το Jinghai της Tianjin, ήταν αήττητος σε πολλές μονομαχίες. Δεν ανεχόταν να βλέπει την χώρα του να υπομένει τους εξευτελισμούς των εισβολέων. Διαπίστωσε πως πρέπει να ενωθούν οι οικογένειες και να πάψουν αυτόν τον άσκοπο ανταγωνισμό. Ίδρυσε στην Shanghai το 1910, την Jingwu Athletic Association (精武体育会), την πρώτη επίσημη Ομοσπονδία Wushu και αποτέλεσε την πλέον ηρωική μορφή του Wushu για την Κίνα. Το μοναδικό του όνειρό, το Wushu να γίνει μία ο ι κ ο γ έ νε ι α , πραγματοποιήθηκε.

Το 1928, ιδρύθηκε στην Nanjing το Central Guoshu Institute (中央国术馆) και διοργάνωσε 2 εθνικά πρωταθλήματα, με την συμμετοχή τοπικών Ινστιτούτων Wushu, από πολλές πόλεις της Κίνας. Το 1936, το επιδεικτικό Wushu team της Κίνας έκανε επίδειξη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Berlin. Η κυβέρνηση προσπαθώντας να βρει έναν τρόπο να ελέγχει αυτόν τον συρφετό των τοπικών Ινστιτούτων Wushu, προσκαλεί το 1949 τους πλέον διάσημους Masters της Κίνας και δημιουργεί την Chinese Wushu Research Institute (中国武术研究院), η οποία επινόησε την ύλη του σύγχρονου Wushu και την οργάνωσε σε επίπεδα δυσκολίας.

Μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, πολλοί δάσκαλοι του Wushu μετανάστευσαν στο Hong Kong και στην Taiwan.To Wushu αρχίσε να διδάσκεται και εκτός χώρας.

Το 1956, ιδρύθηκε η Chinese Wushu Association (中国武术协会). Την διατύπωση των Κανόνων Επιδεικτικού Ανταγωνισμού, ανέλαβε η State Physical Culture and Sports Commission (国家体育文化和体育委员会). Οι πρώτοι Κανόνες Επιδεικτικού Ανταγωνισμού ανακοινώθηκαν επίσημα το 1958.

Από το 1969 ως το 1976, το Wushu. είχε αποθαρρυντική εξέλιξη, εξαιτίας της πολιτικής επανάστασης. Υποβλήθηκε σε ριζική μεταμόρφωση, προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με το Μαοϊκό Δόγμα. Ρητορικά η κυβέρνηση επέβαλε τον όρο Guoshu (国术)εθνικές τέχνες, σε μία προσπάθεια να συνδέσει το Wushu με τον “εθνικισμό”, παρά με την ιδέα της προσωπικής εξέλιξης.

Το 1983, η Chinese Wushu Association έστειλε αποστολές δασκάλων σε άλλα κράτη, με σκοπό την διάδοση του Wushu. Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά.

Από το 1984, το Wushu διδάσκεται σε πτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο σε κρατκά Ινστιτούτα Φυσικής Αγωγής. Το πτυχίο Master, αποκτά πλέον άλλη οντότητα.

Το 1987, διεξήχθη το πρώτο Asian Wushu Championship, στη Yokohama της Japan.

Το 1990, ιδρύθηκε η International Wushu Federation (国际武术联合会) και διεξήχθη το πρώτο International Wushu Championship.

H σειρά των International Wushu Championships, είναι:

1. Beijing-China (1991)

2. Kuala Lumpur-Malaysia (1993)

3. Baltimore-U.S. A (1995)

4. Rome-Italy (1997)

5. Hong Kong-China (1999)

6. Yerevan-Armenia (2001)

7. Macau-China (2003)

8. Hanoi-Vietnam (2005)

9. Beijing-China (2007)

10. Toronto-Canada (2009)

11.Izmir-Turkey (2011)

ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Changquan (長拳)

Nanquan (南拳)

Taijiquan (太極拳)

Daoshu (刀术)

Gunshu (棍术)

Jianshu (劍术)

Qiangshu (槍术)

Taijijianshu (太極劍术)

Nandaoshu (南刀术)

Nangunshu (南棍术)

Duiliang (对练)

ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ TAOLU

1. World Wushu Championships (WWC)

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Wushu ,πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια και διοργανώνεται από την Διεθνή Ομοσπονδία Wushu.

2. World Junior Wushu Championships (WJWC)

Το παγκόσμιο Πρωτάθλημα Wushu Νέων, πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια και διοργανώνεται από την Διεθνή Ομοσπονδία Wushu.

3. Asian Games (ASIAD)

Οι Πανασιατικοί Αγώνες, πραγματοποιούνται κάθε τέσσερα χρόνια και διοργανώνονται από το Ολυμπιακό Συμβούλιο της Ασίας, με την εποπτεία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.

4. East Asian Games (EAG)

Οι Αγώνες Ανατολικής Ασίας, πραγματοποιούνται κάθε τέσσερα χρόνια και διοργανώνονται από την Ομοσπονδία Αγώνων Ανατολικής Ασίας.

5. Southeast Asian Games (SEA)

Οι Αγώνες Νοτιανατολικής Ασίας, πραγματοποιούνται κάθε δύο χρόνια και διοργανώνονται από την Ομοσπονδία

Αγώνων Νοτιανατολικής Ασίας, με την εποπτεία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.

6. European Wushu Championships (EWC)

Οι Πανευρωπαϊκοί Αγώνες Wushu, πραγματοποιούνται κάθε χρόνο και διοργανώνονται από την Πανευρωπαϊκή Ομοσπονδία Wushu.

7. National Games of the People's Republic of China (ACG)

Οι Εθνικοί Αγώνες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, πραγματοποιούνται κάθε τέσσερα χρόνια και διοργανώνονται από την Ομοσπονδία Wushu της Κίνας.

ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ WUSHU ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ

Wuhantiyuxueyuan (武汉体育学院)

Beijingtiyudaxue (北京体育大学)

Shanghaidaxuetiyuxueyuan (上海大学体育学院)

Chengdutiyuxueyuan (成都体育学院)

Guangzhoutiyuxueyuan (广州体育学院)

Chenyangtiyuxueyuan (沉阳体育学院)

Xiantiyuxueyuanxuebao (西安体育学院学报)

Tianjintiyuxueyuan (天津体育学院)

Shoudutiyuxueyuan (首都体育学院)

Fujianshifandaxue (福建师范大学)

ΤΑ ΣΤΥΛ ΤΟΥ WUSHU

Ας διευκρινήσουμε, πως το Wushu περιλαμβάνει άπαντα τα στυλ των πολεμικών τεχνών της Κίνας. Άλλα στυλ είναι δ η μ ο φ ι λ ή και άλλα ο ι κ ο γ ε ν ε ι α κ ά . Δημοφιλή στυλ, είναι όσα διδάσκονται σε τοπικές και κρατικές Ακαδημίες και οικογενειακά στυλ, όσα διδάσκονται μόνο σε στενό οικογενειακό κύκλο. Σήμερα τα οικογενειακά στυλ έχουν εκλείψει.

Ο ποταμός Changjiang (长江), χωρίζει την Βόρεια από την Νότια Κίνα. Τα Beiquan (北拳) στυλ, είναι όσα έχουν επινοηθεί σε κομητείες βόρεια του ποταμού Changjiang και δίνουν έμφαση στις μεθόδους των ποδιών. Απαιτούν χάρη, ρυθμό, ευλυγισία, ταχύτητα και ισορροπία. Beiquan, σημαίνει “βόρεια γροθιά”. Σήμερα ο όρος Beiquan έχει καταργηθεί και τα βόρεια στυλ αναφέρονται απλά ως Changquan (長拳), που σημαίνει “μακριά γροθιά”.

Τα Nanquan (南拳) στυλ, είναι όσα έχουν επινοηθεί σε κομητείες της Νότιας Κίνας και δίνουν έμφαση στις μεθόδους των χεριών. Απαιτούν δύναμη, στιβαρότητα, ισορροπία και ταχύτητα.

Υπάρχει το ρητό στην Κίνα, Nanquan Beijiao (南拳北腿).Aυτό σημαίνει “νότια γροθιά και βόρειο λάκτισμα” και περιγράφει συνοπτικά, πως ο συνδιασμός του Changquan και του Nanquan είναι ιδανικός.

Με βάση τις ιδιαιτερότητες των στυλ, χωρίζονται σε 3 κατηγορίες:

1.Waijiaquan (外家拳): Εξωτερικά στυλ:Είναι όσα απευθύνονται σε νέους και απαιτούν ευλυγισία. Δημοφιλή Waijiaquan στυλ, είναι:

Changquan (長拳)

Shaolinquan (少林拳)

Zuiquan (醉拳)

Ditangquan (地躺拳)

Fanziquan (翻子拳)

Bajiquan (八極拳)

Tongbeiquan (通背拳)

Piguaquan (劈掛拳)

Tantui (彈腿)

Chaquan (查拳)

Huaquan (華拳)

Chuojiao (戳腳)

Paochui (炮捶)

Luohanquan (羅漢拳)

Hongquan (洪拳)

Meihuaquan (梅花拳)

Baimeiquan (白眉拳)

Cailifo (蔡李佛)

Hongjia (洪家)

Lijia (李家)

Liujia (刘家)

Mojia (莫家)

Caijia (蔡家)

Yongchun (詠春)

2.Neijiaquan (内家拳): Εσωτερικά στυλ:Είναι όσα απαιτούν εσωτερική ενέργεια και έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Δημοφιλή Neijiaquan στυλ, είναι:

Taijiquan (太極拳)

Baguazhang (八卦掌)

Xingyiquan (形意拳)

Xiangxingquan (像形拳): Μιμητικά στυλ: Είναι όσα απευθύνονται σε νέους και η τεχνική τους έχει επιρροές από ζώα, πτηνά και έντομα. Δημοφιλή Xiangxingquan στυλ, είναι:

Yingzhaoquan (鷹爪拳)

Tanglangquan (螳螂拳)

Houquan (猴拳)

Shequan (蛇拳)

Baihequan (白鶴拳)

Huzhuapai (虎爪派)

Heihuquan (黑虎拳)

Baoquan (豹拳)

Wuxingquan (五形拳)

Λιγότερο δημοφιλή στυλ του Wushu, είναι:

Bafaquan (八法拳)

Baimeiquan (白眉拳)

Dachengquan (大成拳)

Daopai (道派)

Duanquan (短拳)

Longxingquan (龍形拳)

Emeiquan (峨嵋拳)

Wuzuquan (五祖拳)

Fojia (佛家)

Wuxingquan (五形拳)

Kejiaquan (客家拳)

Xiajia (俠家)

Hongfo (洪佛)

Yiliquan (意力拳)

Jinquandao (警拳道)

Zhoujia (周家)

Quandao (拳道)

Liujia (刘家)

Liuhebafa (六合八法)

Mianhuaquanji (棉花拳擊)

Gouquan (狗拳)

Mízongquan (迷蹤拳)

Nanbeiquan (南北拳)

Longxing moqiao (龍形摩橋)

Ziranmen (自然门)

Yiquan (意拳)

Yanqingquan (燕青拳)

Mianzhangquan (绵掌拳)

Fojiao (佛教)

Qinna (擒拿)

Rougongmen (柔功門)

Bailong (白龍)

Wudangquan (武當拳)

Huashanpai (華山派)

Kongtongshanpai (崆峒山派)

Kunlunshanpai (崑崙山派)

Cangshanpai (蒼山派)

Qingchengshanpai (青城山派)

Quezhuoya (瘸着鸭)

Yuejiaqiang (岳家槍)

Ruangongmen (软功門)

Tianshanpai (天山派)

Dahongquan (大鸿拳)

Υπάρχουν άπειρα στυλ του Wushu στην Κίνα και πολλά έχουν χαθεί. Σήμερα σχεδόν κανείς δεν ασχολείται με άσημα στυλ και κανείς δεν τα εμπιστεύεται πλέον. Σε αυτό συνετέλεσε βέβαια και η κρατική μέριμνα.

*Ορισμένα στυλ, είναι γραμμένα στην pinyin και προφέρονται διαφορετικά από την αυθεντική τους διάλεκτο.

TA ΟΠΛΑ TOY WUSHU

Τα όπλα του Wushu, χωρίζονται σε 4 κατηγορίες. Οι κατηγορίες αυτές χαρακτηρίζουν την κατασκευή τους:

Changqixie (长器械) μακριά όπλα

Duanqixie (短器械) κοντά όπλα

Shuangqixie (双器械) διπλά όπλα

Ruanqixie (软器械) εύκαμπτα όπλα

Σας παραθέτουμε τα πλέον δημοφιλή όπλα (Qixie:器械), του Wushu:

Dandao (单刀)

Gun (棍)

Danjian (单剑)

Qiang (槍)

Nandao (南刀)

Nangun (南棍)

Yuanyuedao (偃月刀)

Changsuijian (長穗劍)

Shuangshoujian (雙手劍)

Jiujiebian (九節鞭)

Sanjiegun (三節棍)

Shengbiao (繩鏢)

Dadao (大刀)

Pudao (撲刀)

Emeici (峨嵋刺)

Shuangdao (雙刀)

Shuangjian (雙劍)

Shuangbian (雙鞭)

Shuanggou (雙鈎)

Qijiebian (七節鞭)

Taijijian (太極劍)

Άλλα λιγότερο δημοφιλή όπλα του Wushu, είναι:

Guai (枴)

Bang (棒)

Chanzhang (禅杖)

Chanchidao (蝉翅刀)

Fangtianji (方天戟)

Langyabang (狼牙棒)

Sanjianerandao (三尖二刃刀)

Yueyachan (月牙铲)

Sheji (蛇戟)

Dunpai (盾牌)

Sheqiang (蛇枪)

Danji ((单戟)

Shuangtouqiang (雙头枪)

Zhua (爪)

Foshou (佛手)

Pa (耙)

Chutou (锄头)

Hucha (唬叉)

Feicha (飞叉)

Langqiang (狼枪)

Langyabang (狼牙棒)

Jiuhuandao (九环刀)

Jiugoudao (九鈎刀)

Guitoudao (鬼头刀)

Yanzidao (燕子刀)

Jianci (剑刺)

Shejian (蛇剑)

Tieshan (铁扇)

Tiedi (铁笛)

Tiechi (铁尺)

Liuxingchui (流星锤)

Shuangfeizhua (雙飞爪)

Shuangfu (雙斧)

Maji (马戟)

Linjiaodao (麟角刀)

Gouliandao (钩镰刀)

Qingdaidelian (清代的镰)

Dafu (大斧)

Fangbianchan (方便铲)

Yanlian (雁镰)

Lianzhugun (连珠棍)

Aotoufu (鳌头斧)

Shizilianqiang (十字镰枪)

Chelunfu (车轮斧)

Hudieshuangdao (蝴蝶雙刀)

Chan (铲)

Tang (镋)

Mushu (木殳)

Shaolinshu (少林殳)

Jinlongchua (金龙抓)

Shaolin Pileizan (少林霹雷錾)

Duanzhiqiang (短锥枪)

Shuangtougoulianqiang (双头钩镰枪)

Yaxiangqiang (鸦项枪)

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ WUSHU ΣΗΜΕΡΑ

Η εκπαίδευση του Wushu όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, χωρίζεται σε επίπεδα:

Jibengong (基本功): Προθέρμανση, εκτέλεση των βασικών κινήσεων.

Θεωρούνται οι βασικές και θεμελιώδεις τεχνικές. Περιλαμβάνουν Quanfa (拳法) μέθοδοι γροθιάς, Zhangfa (掌法) μέθοδοι παλάμης, Wuhuashou (舞化手) κύκλοι χεριών, Goushou (勾手) χέρι άγκιστρο, Zoufa (肘法) μέθοδοι αγκώνων, Buxing (步形)στάσεις, Bufa (步法) μέθοδοι βηματισμών, Jiangong (肩功) τεχνικές ώμων, Yaogong (腰功) τεχνικές μέσης, Tuigong (腿功) τεχνικές σκελών, Zuangong (桩功) τεχνικές στήριξης, Tiaoyue (跳跃) άλματα, Pingheng (平衡) ισορροπίες, Diepugunfan (跌扑滚翻) πτώσεις, Toufa (头法)μέθοδοι κεφαλής και Jichudongzuo (簊础动作) βασικές κινήσεις. Με τα Jibengong, αποφεύγονται οι τραυματισμοί των αθλητών και βελτιώνεται η τεχνική τους κατάρτιση.

Taolu Jichu (套路基础): Βασικές ρουτίνες.

Είναι οι πλέον κατάλληλες για αρχάριους μαθητές. Είναι σχεδόν απλές, αλλά και αναγκαίες για την εκμάθηση των συνδιασμένων Jibengong σε μικρά και απλοποιημένα set. Δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές, αλλά είναι σημαντικές.

Με τις Taolu Jichu διαγωνίζονται μόνο οι προεφηβικές ηλικίες, 5, 6, 7 , 8, 9, 10 και 11 ετών.

Guoji Jingsai Taolu (国际竞赛套路: Διεθνείς ρουτίνες ανταγωνισμού.Θεωρούνται σχεδόν δύσκολες ρουτίνες, γιατί περιέχουν τεχνικές μέσου βαθμού δυσκολίας. Τα set δεν είναι απλοποιημένα αλλά δεν απαιτούν ιδιαίτερη ευλυγισία. Με τις Guoji Jingsai Taolu, διαγωνίζονται οι έφηβοι. Υπάρχουν δύο εκδόσεις Guoji Jingsai Taolu.

Με την πρώτη έκδοση των Guoji Jingsai Taolu, διαγωνίζονται μόνο οι εφηβικές ηλικίες 12, 13 και 14 ετών.

Με την δεύτερη έκδοση των Guoji Jingsai Taolu, διαγωνίζονται μόνο οι εφηβικές ηλικίες 15, 16 και 17 ετών.

Nandu (难度): Επιδεικτικές ελεύθερες ρουτίνες.

Αποτελούν τις δυσκολότερες ρουτίνες του Wushu, γιατί περιέχουν τεχνικές υψίστου βαθμού δυσκολίας . Οι Nandu είναι πραγματικά επώδυνες για τους αθλητές και απαιτούν ιδιαίτερη ευλυγισία. Δεν είναι προκατασκευασμένες ρουτίνες, αλλά επινοούνται από τον ίδιο τον αθλητή η τον προπονητή του, τηρώντας πιστά τους κανόνες ανταγωνισμού. Με τις Nandu, διαγωνίζονται όλες οι ηλικίες.

Duilian (对练): Χορογραφίες συμπλοκής με αντιπάλους.

Θεωρούνται δύσκολες ρουτίνες, γιατί απαιτούν τέλειο συγχρονισμό. Δεν είναι προκατασκευασμένες και θεωρούνται ιδιαίτερα εντυπωσιακές. Το επίπεδο των αθλητών που διδάσκεται Duilian, δεν πρέπει να είναι χαμηλό, γιατί είναι σχετικά επίφοβο.

Jiti (集体): Ομαδικές ρουτίνες.

Συνήθως δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολες ρουτίνες, αλλά απαιτούν συγχρονισμό. Οι Jiti διαγωνίζονται σε ανεπίσημα κυρίως πρωταθλήματα και επιδεικνύονται σε Wushu Festivals.

Luoji (逻辑): Λογική.

Με το Luoji, ο αθλητής διαμορφώνει το ήθος του και τον χαρακτήρα του. Αποτελεί την φιλοσοφία του Wushu.

CHANGQUAN (BEIQUAN): ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΤΥΛ.

Το Changquan (長拳),αποτελεί την ενοποίηση του Taizu Changquan (太祖長拳), του Chaquan (查拳),του Huaquan (華拳), του Fanziquan (翻子拳), του Bei Shaolinquan (北少林拳), του 大Ηongquan (红拳), του Paochui (炮捶), του Chuojiao (戳腳), του Tantui (彈腿) και άλλων βορείων στυλ. Η αρχική ονομασία του ήταν Beiquan

(北拳),που σημαίνει “βόρεια γροθιά”. Ας μάθουμε λίγα πράγματα για τα βασικά στυλ του Changquan.

Το Taizu Changquan (太祖長拳),αναπτύχθηκε το 950 μ.Χ από τον Αυτοκράτορα Zhao Kuangyin (趙匡胤) , ιδρυτή της Δυναστείας Song(宋朝). Taizu Changquan, σημαίνει “η μακριά γροθιά του Αυτοκράτορα Taizu”.

Ο Zhao Kuangyin, απόγονος στρατιωτικής οικογένειας, εκπαιδεύτηκε στο Wushu από μικρή ηλικία και απέκτησε φήμη για τα επιτεύματά του στη μάχη. Δεν άργησε να προαχθεί σε Διοικητή της αυτοκρατορικής φρουράς και δημιούργησε μία ομάδα από εξαιρετικούς μισθοφόρους στρατιώτες. Ανέβηκε με πραξικόπημα στον θρόνο, το 960 μ.Χ. Σαν Αυτοκράτορας υπήρξε ιδανικός στις υποθέσεις του κράτους και έγινε ιδιαίτερα αγαπητός. Κατέφερε την επανένωση της Κίνας, μετά την επικράτησή του κατά της Δυναστείας Han (汉朝).

Το Chaquan (查拳),προέρχεται από την Shandong Guanxianzhangyin (山东冠县张尹庄) και σημαίνει “η γροθιά του Cha”. Είναι άμεσα συνδεδεμένο με την κοινωνία των Hui (回族), Ισλαμιστές απόγονοι κυρίως των γυρολόγων στο Δρόμο του Μεταξιού. Ιδρυτής του Chaquan, ίσως είναι ο Qi Jiguang (戚继光)από την Luqiao (鲁橋).Ο πατέρας του Qi Jingtong (戚 景 通), ήταν έντιμος και εξαιρετικός στρατιωτικός. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ανέλαβε Διοικητής της φρουράς στην Dengzhou (邓州)σε ηλικία δεκαεπτά ετών. Διακρίθηκε για την γενναιότητα και την ευφυία του στην υπεράσπιση της Jizhou (蓟州) κατά των Μογγόλων. Διασημότερος δάσκαλος του Chaquan, υπήρξε ο Wang Ziping (王子平).

Σήμερα το Chaquan, περιέχει στην ύλη του και το Tantui (彈腿), ως βασική ύλη του για τους αρχάριους.

Το Huaquan (華拳), προέρχεται από την Jining (济宁) της Shandong (山东) και σημαίνει “η γροθιά του λουλουδιού”. Ιδρυτής του Huaquan, είναι ο εξαιρετικός ξιφομάχος Cai Mao (蔡茂) και των απογόνων του Cai Tai (蔡泰)και Cai Gang, (蔡刚).To Huaquan θα βελτιωθεί από τον Cai Gongsheng (蔡公盛) και μετέπειτα από τον Cai Guiqin (蔡桂勤). Πανάξιος διάδοχός του, είναι ο γιός του Cai Longyun (蔡龙云), Αντιπρόεδρος του Shanghai University of Sport (上海体育学院教) σήμερα.

Το Fanziquan (翻子拳),σημαίνει “περιστρεφόμενη γροθιά”. Παλιά ονομαζόταν Bashanfan (八閃翻) και Bafanmen (八翻门). Ιδρυτής του Fanziquan, ενδέχεται να είναι ο Yue Fei (岳飞), αλλά δεν έχει επαληθευτεί.

Το Fanziquan, συχνά διδάσκεται σε συνδιασμό με το Chuojiao (戳腳). Η σύνδεσή τους ίσως είναι παλαιότερη από τα μέσα του 19^ου αιώνα. Ο συνδιασμός αυτός πραγματοποιήθηκε μετά την συνεργασία των Οικογενειών Wang (王) από το Fanziquan και της Οικογενείας Duan (段) από το Chuojiao.

Το Bei Shaolin Changquan (北少林長拳), αναπτύχθηκε από έναν διάσημο δάσκαλο,τον Han Qingtang

(韓慶堂)από την Shandong (山东) το 1900 μ.Χ. στο Central Guoshu Institute (中央国术馆) της Nanjing

(南京). Άλλοι διάσημοι δάσκαλοι που βοήθησαν στην ανάπτυξη του Bei Shaolin Changquan είναι: Li Zhiyuan (李元智) και Chang Dongshen (常 东升). Bei Shaolin Changquan, σημαίνει “η μακριά γροθιά του βόρειου Shaolin”.

Το Hongquan (红拳), δεν πρέπει να συγχέεται με το νότιο στυλ Hongjia (洪家). Πρόκειται για βόρειο στυλ της Κίνας. Θα το συναντήσουμε με πολλά διαφορετικά ονόματα, όπως Shanxi Hongquan (陕西红拳), Da Hongquan (大洪拳), Wudang Hongquan (武当洪拳), Shaolin Hongquan (少林洪拳), Chang Hongquan

(长洪拳)και Hongmenquan (洪门拳). Την ίδρυσή του, διεκδικούν ο Zhao Kuangyin (趙匡胤), ο Erlangshen

(二郎神), o Baiyufeng (白玉峰), και ο Liu Fengguai (刘风拐), γνωστός και ως Liu Banxiang (刘半响). Hongquan σημαίνει “η κόκκινη γροθιά”.

Το Paochui (炮捶),προέρχεται από το μοναστήρι Shaolin Si (少林寺) της Henan (河南).Υπάρχουν αναφορές πως το Paochui προήλθε από τους στρατιωτικούς συμβούλους του μοναστηριού. Πιθανολογείται πως o Baiyufeng (白玉峰),ο Lishou (李叟) και o Jue Yuan (觉远) , ενοποίησαν το Hongquan ,το Rouquan και το Taizu Changquan και δημιούργησαν το Paochui, αλλιώς Shaolin Paoquan (少林炮拳).Paochui, σημαίνει “γροθιά σφυρί”.

Το Chuojiao (戳腳), είναι βόρειο στυλ και σημαίνει “σπρωξιμο ποδιών”. Ιδρυτής του είναι ο Deng Liang (邓良) που το δίδαξε αργότερα στον Yue Fei (岳飞). Το συναντάμε και ως Yuanyang Tui (鸳鸯 腿), που σημαίνει “τα πόδια της Μανδαρινής πάπιας”.To Chuojiao διδάσκεται με το Fanziquan, για να συμπληρώνει τις ελείψεις του στην τεχνική των χεριών, όπου υστερεί.

Το Tantui (彈腿), είναι δημοφιλές βόρειο στυλ και σημαίνει “ανοιξιάτικα πόδια”. Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την ίδρυσή του. Υποστηρίζεται, πως ιδρυτής του είναι ένας μουσουλμάνος, ο ChaShagMi, ο οποίος άρρωστησε σοβαρά από τις καιρικές συνθήκες και οι σύντροφοί του τον άφησαν στην φροντίδα των χωρικών, σε ένα βουνό της Guanxian (灌县). O ChaShagMi, (αλλιώς Chamir), από ευγνωμοσύνη δίδαξε το Tantui σε μια ομάδα μουσουλμάνων Hui. Από αυτούς το διδάχθηκε ο Qi Jiguang και το έκανε διάσημο. Ενδέχεται ο ChaShagMi, να είναι και ο ιδρυτής του Chaquan.

CHANGQUAN JIBENGONG

Τα Changquan Jibengong (長拳基本功),οι βασικές τεχνικές του Changquan, είναι αναμφισβήτητα αναγκαία για την εκπαίδευση των μαθητών. Απαιτείται η καθημερινή επανάληψη τους. Σας παραθέτουμε συνοπτικά, τα σημαντικότερα Changquan Jibengong :

Shouxing (手形)

Quan (拳)

Zhang (掌)

Liuyezhang (柳叶掌)

Bazizhang (八字掌)

Fenzhizhang (分指掌)

Gou (勾)

Shoufa (手法)

Baoquan (抱拳)

Chongquan (冲拳)

Jiaquan (架拳)

Zaiquan (栽拳)

Chaoquan (抄拳)

Jiadangquan (夹裆拳)

Piquan (劈拳)

Fanbeiquan (反背拳)

Gequan (格拳)

Shang gequan (上格拳)

Xia gequan (下格拳)

Jishoubaoquan (挤手抱拳)

Jiabaquan (截把拳)

Zhangfa (掌法)

Jiazhang (架掌)

Liangzhang (亮掌)

Tuizhang (推掌)

Kanzhang (砍掌)

Anzhang (按掌)

Chezhang (辙掌)

Liaozhang (撩掌)

Banzhang (板掌)

Qiangzhang (枪掌)

Loushou (楼手)

Wuhuashou (舞化手)

Shizishou (十字手)

Yunshou (云手)

Goushou (勾手)

Qiangoushou (前勾手)

Pinggoushou (平勾手)

Hougoushou (后勾手)

Chazhi (插指)

Anzhao (按爪)

Zoufa (肘法)

Dingzhou (顶法)

Panzhou (盘法)

Jiazhou (架法)

Gezou (格法)

Hengjizou (横击法)

Buxing (步形)

Bingbu (并步)

Gongbu (弓步)

Mabu (马步)

Pubu (仆步)

Xubu (虚步)

Xiebu (歇步)

Zuopan (坐盘)

Dingbu (丁步)

Chabu (叉步)

Qiandianbu (前点步)

Dunxiebu (蹲歇步)

Houdianbu (后点步)

Guibu (跪步)

Hengdangbu (横裆步)

Dunzhuangbu (蹲桩步)

Bufa (步法)

Jibu (击步)

Dianbu (垫步)

Huxingbu (弧形步)

Huantiaobu (换跳步)

Jiangong (肩功)

Yajian (压肩)

Zhengya (正压)

Fanya (反压)

Zuojian (坐肩)

Caijian (踩肩)

Raohuan (绕环)

Danbiraohuan (单臂绕环)

Shuangbiraohuan (双臂绕环)

Zuoyouraohuan (左右绕环)

Jiaocharaohuan (交叉右绕环)

Lunbi (论臂)

Pubulunpai (仆步抡拍)

Lunbipaijiao (论臂拍脚)

Yaogong (腰功)

Fuyao (俯腰)

Suaiyao (甩腰)

Shuanyao (涮腰)

Fanyao (翻腰)

Xiayao (下腰)

Tuigong (腿功)

Zhengyatui (正压腿)

Cheyatui (侧压腿)

Houyatui (后压腿)

Gongbuyatui (弓步压腿)

Pubuyatui (仆步压腿)

Bantui (搬腿)

Zhengbantui (正搬腿)

Cebantui (侧搬腿)

Houbantui (后搬腿)

Pitui (劈腿)

Shucha (竖叉)

Hengcha (横叉)

Titui (踢腿)

Zhengtitui (正踢腿)

Shizitui (十字腿)

Cetitui (侧踢腿)

Lihetui (里合腿)

Waibaitui (外摆腿)

Tantitui (弹踢腿)

Tantui (弹腿)

Goutantui (勾弹腿)

Cetantui (侧弹腿)

Dengtui (噔腿)

Qiangdeng (前噔)

Houdeng (后噔)

Chuaitui (踹腿)

Cechuaitui (侧踹腿)

Gaochuaitui (高踹腿)

Dichuaitui (低踹腿)

Chantui (铲腿)

Qianshao (前扫)

Housao (后扫)

Danpaijiao (单拍脚)

Xiepaijiao (斜拍脚)

Shizipaijiao (十字拍脚)

Lihepaijiao (里合拍脚)

Bailianpaijiao (摆莲拍脚)

Zhuangong (桩功)

Mabuzhuang (马步桩)

Gongbuzhuang (弓步桩)

Xubuzhuang (虚步桩)

Yizizhuang (一子桩)

Yizizhuang (椅子桩)

Tiaoyue (跳跃)

Tengkongfeijiao (腾空飞脚)

Xuanfengjiao 360 (旋风脚 360)

Xuanfengjiao 540 (旋风脚 540)

Xuanfengjiao 720 (旋风脚 720)

Tengkongbailian 360 (腾空摆莲 360)

Tengkongbailian 540 (腾空摆莲 540)

Tengkongbailian 720 (腾空摆莲 720)

Zhuanti 360 (转体360)

Pingheng (平衡)

Tixipingheng (提膝平衡)

Cetixipingheng (侧提膝平衡)

Yanshipingheng (燕式平衡)

Koutuipingheng (平衡)

Pantuipingheng (盘腿平衡)

Yangshenpingheng (仰身平衡)

Tanhaipingheng (探海平衡)

Diepugunfan (跌扑滚翻)

Qiangbei (抢背)

Liyudating (鲤渔打挺)

Wulongjiaozhu (挺龙绞柱)

Cekongfan (侧空翻)

Cekongfan Zhuanti (侧空翻转体)

Xuanzi (旋子)

Zhuanti (转体)

Xuanzi Zhuanti (旋子转体 360)

Xuanzi Zhuanti (旋子转体 720)

Tengkongdengtui (腾空蹬腿)

Toufa (头法)

Touding (头顶)

Qianzuang (前撞)

Cezuang (侧撞)

Jichudongzuo (簊础动作)

Bingbubaoquan (并步抱拳)

Bingbuliangzhang (并步亮掌)

Kailibushuangchongquan (掌立步双冲拳)

Gungbutuizhang (弓步推掌)

Gongbushangchongquan (弓步上冲拳)

Aogongbuchongquan (拗弓步冲拳)

Mabuzhongquan (马步冲拳)

Mabujiada (马步架打)

Pubuchuanzhang (仆步穿掌)

Pubuliangzhang (仆步亮掌)

Xubutiaozhang (虚步挑掌)

Gaoxubutiaozhang (高虚步挑掌)

Gaoxubushangchongquan (高虚步上冲拳)

Xiebugaida (歇步盖打)

Chabushuangbaizhang (插步双摆掌)

Zuopanchazhang (坐盘插掌)

Tantizhongquan (弹踢冲拳)

Tixichuanzhang (提膝穿掌)

Tixiliangzhang (提膝亮掌)

Jibutiaozhang (击步跳掌)

Huxingbuliangzhnag (弧形步亮掌)

Taitouliangzhang (抬头亮掌)

Zuoyougoushou (左右勾手)

Zhuanshenlunbi (转身论臂)

Υπάρχουν πολλά Jibengong στο Changquan. Εμείς αντικειμενικά, επιλέξαμε να αναφέρουμε τα πλέον απαραίτητα.

Δυστυχώς, δεν είναι και τόσο απλό να μεταφράσουμε αναλυτικά την λίστα των Jibengong και να σας προσφέρουμε την λεπτομέρεια των κινήσεων. Αυτό είναι έργο των προπονητών και είναι αδύνατον να το παρακάμψουμε.

Η μελέτη των Taolu σεμιναρίων με βιβλία και multimedia, σας προσφέρει την υπενθύμιση ή έστω την τυπική προσέγγιση του.

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ CHANGQUAN SANDUAN (SANLU)

Το Changquan Sanduan, είναι το πλέον δημοφιλές Taolu του Wushu. Με την Changquan Sanduan διαγωνίζονται οι ανήλικοι ως 12 ετών. Σήμερα θα σας εξηγήσουμε τις λεπτομέρειες για την άψογη εκτέλεσή της. Αποτελείται από 4 σετ και συνολικά 32 κινήσεις.

Οι κινήσεις του Changquan Sanduan Taolu:

Yubeishi (预备势)

Xubu Liangzhang (虚步亮掌)

Bingbu Duiquan (并步对拳)

Banmabu Waige (半马步外格)

Gongbu Zhongquan (弓步冲拳)

Tantui Zhongquan (弹腿冲拳)

Mabu Zhongquan (马步冲拳)

Gongbu Zhongquan (弓步冲拳)

Tantui Zhongquan (弹腿冲拳)

Dayuebu Qianzhuan (大跃步前穿)

Gongbu Jizhang (弓步击掌)

Mabu Jiazhang (马步架掌)

Xubu Zaiquan (虚步栽拳)

Tixi Zhuanzhang (提膝穿掌)

Pubu Zhuanzhang (仆步穿掌)

Xubu Tiaozhang (虚步挑掌)

Mabu Jizhang (马步击掌)

Chabu Shuangbaizhang (叉步双摆掌)

Gongbu Jizhang (弓步击掌)

Zhuanshentitui Mabu (转身踢马步)

Xiebu Lunzaquan (歇步抡砸拳)

Pubu Liangzhang (仆步亮掌)

Gongbu Piquan (弓步劈拳)

Huantiaobu Gongbu Zhongquan (换跳步弓步冲拳)

Mabu Zhongquan (马步冲拳)

Gongbu Xiazhongquan (弓步下冲拳)

Chabu Liangzhang Cetui (叉步亮掌侧腿)

Xubu Tiaoquan (虚步挑拳)

Gongbu Dingzhou (弓步顶肘)

Zhuanshen Zuopaijiao (转身左拍脚)

Youpaijiao (右拍脚)

Tengkongfeijiao (腾空飞脚)

Xiebu Xiazhongquan (歇步下冲拳)

Pubu Lunpiquan (仆步抡劈拳)

Tixi Tiaozhang (提膝挑掌)

Tixi Pizhang Gongbu Zhongquan (提膝劈掌弓步冲拳)

Wuhua Xubu Liangzhang (舞花虚步亮掌)

Bingbu Duiquan (并步对拳)

Haishi (还是)

HUO YUANJIA & JINGWU ATHLETIC ASSOCIATION

Ο Huo Yuanjia (霍元甲), γεννήθηκε στο χωριό Xiaonanhe (小南河)της κομητείας Jinghai (静海), στην επαρχία Tianjin (天津), στις 18 Ιανουαρίου 1868. Ήταν το τέταρτο παιδί από τα δέκα της οικογενείας του, αλλά και το πλέον ασθενικό, αφού υπέφερε από άσθμα και ίκτερο. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο πατέρας του Huo Endi ( 霍恩第), εξαιρετικός δάσκαλος του Mízongquan (迷蹤拳), τον αποθάρρυνε να ασχοληθεί με το Wushu.

Προσέλαβε τον δάσκαλο Zhen Sheng Ho από την Ιαπωνία, για να τον διδάξει τις αξίες της ταπεινότητας

και της ηθικής.

Ο Zhen Sheng Ho ενδιαφέρθηκε για το Mizongquan και ζήτησε από τον Huo Endi να τον διδάξει. Ο Huo Endi

δεν του αρνήθηκε, γιατί τον εμπιστευόταν απόλυτα.

Ο Huo Yuanjia, παρακολουθούσε κρυφά τους μαθητές του πατέρα του και εξασκούσε την νύχτα, κρυφά από τον πατέρα του, το Mizongquan, με την συμπαράσταση του Zhen Sheng Ho και είχε απίστευτη εξέλιξη.

Το 1890, ένας δάσκαλος πολεμικών τεχνών από την Henan (河南)της οικογενείας Duo,προκάλεσε σε μονομαχία την οικογένεια του Huo Endi και προς έκπληξή του, την πρόκλησή του αποδέχτηκε ο νεαρός Huo Yuanjia. Σε αυτή την μονομαχία επικράτησε και απέδειξε στον πατέρα του πως είναι σε θέση να εξασκείται στο Wushu. Από εκείνη την ημέρα, ξεκίνησε η εκπαίδευσή του από τον Huo Endi και έγινε διάσημος για τα επιτεύματά του.

Η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη την Κίνα. Προκαλούσε τους πάντες που αμφισβητούσαν την υπεροχή του. Η έπαρσή του ήταν αχαλίνωτη και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να γίνει δημοφιλής.

Το 1896 πήγε στην Tianjin (天津)και εργάστηκε ως θυρωρός στο φαρμακείο Huaiqing (怀庆药店) και ταυτόχρονα πωλούσε καυσόξυλα. Ο ιδιοκτήτης του φαρμακείου, είχε μόλις επιστέψει από την Ιαπωνία και τον προειδοποίησε για τις απειλητικές διαθέσεις της κατά της Κίνας. Το 1898, η Εξέγερση των Πυγμάχων, αναγκάζει τον Huo Yuanjia να συνειδητοποιήσει πως η χώρα του είναι αντικείμενο εκμετάλευσης ξένων δυνάμεων, τόσο από την Ευρώπη, όσο και την Ασία. Ο Huo Yuanjia εργαζόταν ως φύλακας με τον πατέρα του εκείνη την περίοδο.

Το 1901, ένας διάσημος Ρώσος παλαιστής, αποκάλεσε τον λαό της Κίνας “αδύναμους και αρρωστημένους Ασιάτες” και προκάλεσε οποιονδήποτε θέλει, να αναμετρηθεί μαζί του στο Πάρκο Xiyuan (西苑公园). Την πρόκληση δέχτηκε μόνο ο Huo Yuanjia και με την υπεροχή του, τον ανάγκασε να ζητήσει δημόσια συγνώμη για την δήλωσή του.

Ο Huo Yuanjia έγινε εθνικός ήρωας για το θάρρος του.

Το 1909, τον προκάλεσε ο Hercules O’Brien, διάσημος Βρετανός πυγμάχος. Ο Huo Yuanjia δέχτηκε την πρόσκληση,

αλλά υπήρξαν διαφωνίες για τους κανόνες, αφού η δυτική πυγμαχία περιόριζε τους πυγμάχους με χτυπήματα πάνω από την μέση και οι κανόνες του Leitai της Κίνας, δεν είχαν αυτούς τους περιορισμούς. Αυτή η μονομαχία στην Shanghai (上海) δεν έγινε ποτέ. Ο Hercules O’Brien εγκατέλειψε την πόλη άδοξα.

Στις 7 Ιουλίου 1910, ιδρύθηκε η Jingwu Athletic Association (精武体育会), αλλά έγκυρες αντικρουόμενες απόψεις, ισχυρίζονται πως ιδρύθηκε το 1909, από τον Huo Yuanjia και τον παιδικό του φίλο Nong Jinsun, με σκοπό την ενοποίηση των οικογενειών του Wushu.

O θάνατος του Huo Yuanjia, στις 9 Αυγούστου 1910, σε ηλικία μόλις 42 ετών, προκλήθηκε από τριοξείδιο του αρσενικού, που βρέθηκε στα πυελικά οστά, από το Εργαστήριο της Αστυνομίας της Tianjin. Επειδή ο Huo Yuanjia έπασχε από την νόσο της αιμόπτυσης, το αρσενικό ενδέχεται να βρέθηκε από συνταγογράφηση του γιατρού του και όχι από κακόβουλη δηλητηρίαση. Αυτά αναφέρει ο μαθητής του Chen Gong Zhe ( 陳公哲), αναφερόμενος στον Ιάπωνα γιατρό Akino. Ο Huo Yuanjia, πέθανε στο Shanghai Red Cross Hospital(上海红十字会医院), λίγες μέρες μετά την μεταφορά του, λίγο πριν την λήξη του τοπικού τουρνουά Wushu. Σημασία έχει, πως το όνειρο της ενοποίησης των οικογενειών του Wushu του Huo Yuanjia, πραγματοποιήθηκε μετά τον θάνατό του.

O Huo Yuanjia πριν πεθάνει, προσεκάλεσε τον Zhao Lianhe (趙連和), να διδάξει Shaolin Mizongquan (少林迷蹤拳)

στην Jingwu και δέχτηκε την πρόσκληση. Μετά τον Zhao Lianhe, δίδαξαν πολλοί διάσημοι δάσκαλοι του Wushu, όπως ο Chen Zicheng (陳子正) του Yingzhaopai, ο Luo Guangyu (羅光玉) του Qixing Tanglangquan (七星螳螂拳), o Geng Ji Shan (耿繼善) του Xingyiquan (形意拳), o Wu Jianquan (吳鑑泉), ιδρυτής του Wushi Taijiquan (吳式太極拳) και ο Zhao Lianhe (趙連和) του Bei Shaolinquan (北少林拳), ο οποίος ανέπτυξε και το πρόγραμμα εκπαίδευσης της Jingwu, με τις θεμελιώδεις ρουτίνες:

Shierlu Tantui (十二路潭腿)

Gongliquan (功力拳)

Jiequan (节拳)

Dazhan Quan (大战拳)

Qunyang Gun (群羊棍)

Bagua Dao (八卦刀)

Wuhu Qiang (五虎枪)

Jie Tantui (接潭腿)

Taoquan (套拳)

Dandao Chuan Qiang (单刀串枪)

Η Jingwu, είχε και έχει πρόθεση να αποτελέσει πρότυπο κέντρο εκπαίδευσης του Wushu και να πάψει την μυστικοπάθεια του παρελθόντος.

SHAOLIN SI (少林寺): ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΝΕΑΡΟΥ ΔΑΣΟΥΣ

Το μοναστήρι Shaolin Si (少林寺), είναι Βουδιστικός ναός του Chan (禅), κτισμένο στους πρόποδες του βουνού Songsan (嵩山), στην κομητεία Dengfeng (登封), πλησίον της πόλης Zhengzhou (郑州), της επαρχίας Henan (河南), από τον Αυτοκράτορα Xiaowen (孝文) της Δυναστείας Wei (魏) το 495 μ.Χ.

Πρώτος ηγούμενος του μοναστηριού, ήταν ο Batuo, (Buddhahadra) από την Ινδία. Ο Batuo (跋陀)ήταν και ο ηγούμενος που συμπεριέλαβε το Wushu, στις ασχολίες των μοναχών. Τα έσοδα του μοναστηριού ήταν ασήμαντα, οι κλιματολογικές συνθήκες τραγικές και οι μοναχοί εξαντλημένοι από τις ταλαιπωρίες.

Το 527 μ.Χ, έφτασε το μοναστήρι Shaolin Si, ένας Ινδός μοναχός, ο Damo (Bodhidharma), για να διδάξει το Chan (Zen) στους μοναχούς. Διαπίστωσε την εξάντληση των μοναχών από την ασιτία και μετά από 9 χρόνια μελέτης, επινόησε και τους δίδαξε την Xisuijing (洗髓经) μέθοδος ανάπτυξης των οστών και την Yijinjing (易筋經) μέθοδος ανάπτυξης των τενόντων, με σκοπό την ενδυνάμωσή τους. Το αποτέλεσσμα ήταν εντυπωσιακό.

Οι μοναχοί έγιναν εξαίρετοι μαχητές και τα κατωρθώματά τους έγιναν πασίγνωστα. Το μοναστήρι Shaolin Si, κατάφερε να ξεπεράσει τους 2500 μοναχούς. Ο Αυτοκράτορας Wendi (文帝) της Δυναστείας Sui (朝) τους προσέφερε 1648 εκτάρια γης, σαν ανταμοιβή για την προσφορά τους στην άμυνα της χώρας. Πολλοί διάσημοι δάσκαλοι του Wushu, έβρισκαν κατάλυμα στο μοναστήρι για να εξελίξουν την τεχνική τους, αλλά και να προσφέρουν τις γνώσεις τους.

Πολλά στυλ του Wushu, ολοκληρώθηκαν με την συνεργασία των μοναχών.

Το μοναστήρι υπέστη σημαντικές καταστροφές. Το 577, καταστράφηκε για πρώτη φορά από τον Αυτοκράτορα Zhouwu (周武). Το 845 καταστράφηκε απο τον Αυτοκράτορα Wuzong (武宗). Η τελευταία καταστροφή του μοναστηριού Shaolin Si, έγινε το 1928, από τον Shi Yousan (石友三).

Ο βουδισμός Chan, δεν βασίστηκε σαν γραφή και σαν δόγμα για τον διαφωτισμό της Κίνας, αλλά με την άμεση επαφή του Damo (达摩) και των μετέπειτα πατριαρχών, Huike (慧可), τον Sengcan (僧璨), τον Daoxin (道信), τον Hongren (弘忍) και τον Huineng (慧能). Επειδή διδάχθηκε από 5 οικογένειες, αναφέρεται ως “λουλούδι με πέντε πέταλα”. Οι οικογένειες ήταν:Weiyang (伪仰), Linji (临济), Caodong (曹洞), Fayan (法眼) και Yunmen (云门). Η οικογένεια Linji, χωρίστηκε σε 2 οικογένειες, την Yangqi (杨岐) και την Huanlong (黄龙). Αυτές οι οικογένειες, σήμερα αναφέρονται ως “πέντε οικογένειες και επτά αιρέσεις”.

Σήμερα, το μοναστήρι Shaolin Si, αποτελείται από τα παρακάτω κτίσματα:

Zuyuan Diben Paifang (祖源谛本牌坊)

Batuo Kaichuang Paifang (跋陀开创牌坊)

Shanmen (山门)

Shaolin Yaoju (少林药局)

Ciyuntang (慈云堂)

Tianwangdian (天王殿)

Chuiputang (锤谱堂)

Zhonglou (钟楼)

Gulou (鼓楼)

Jingtang (经堂)

Zhaitang (斋堂)

Daxiongbao Dian (大雄宝殿)

Ketang (客堂)

Chantang (禅堂)

Xiliaofang (西寮房)

Dongliaofang (东寮房)

Cangjing Ge (蔵经阁)

Fangzhangshi (方丈室)

Tuijushi (退居室)

Guanting (官厅)

Lixueting (立雪亭)

Puxiandian (普贤殿)

Wenshudian (文殊殿)

Baiyidian (白衣殿)

Dizhangdian (地藏殿)

Qianfodian (千佛殿)

Jietan (戒坛)

Εντεταγμένα μοναστήρια Chan στο Shaolin Si, είναι:

Panshan Bei Shaolinsi (盘山北少林寺)

Xiongershan Kongxiangsi (熊耳山空相寺)

Xinmichao Huasi (新密超化寺)

Zhengzhou Xianshengsi (郑州显圣寺)

Shangqiu Guanyinsi (商丘观音寺)

Xingyang Donglinsi (荥阳洞林寺)

Gongyi Ciyunsi (巩义慈云寺)

Kumingshi Guanduqu Guzhen (昆明市官渡区官渡古镇)

Γειτονικά μοναστήρια με το Shaolin Si, είναι:

Yongtaisi (永泰寺)

Songyuesita (嵩岳寺塔)

Zhongyuesi (中岳寺)

Fawangsi (法王寺)

Baimasi (白马寺)

Οι ηγούμενοι του μοναστηριού Shaolin Si, ήταν:

Batuo (跋陀)

Sengchou (僧稠)

Ziyun (资云)

Zhicao (志操)

Yijiang (义奖)

Huijue (慧觉)

Weiji (惟济)

Lingchou (灵凑)

Xingjun (行钧)

Hongtai (宏泰)

Zhihao (智浩)

Zhengwuxiaoyu (证悟脩颙)

Guangqing (广庆)

Baoen (报恩)

Qingjiang (清江)

Zhitong (智通)

Fodenghuichu (佛灯惠初)

Shanyingfahe (善应法和)

Zuduan (祖端)

Fahai (法海)

Zhengwu (悟鉴)

Puzhao (普照)

Xingchong (兴崇)

Xuming (虚明)

Xixihongxiang (西溪宏相)

Donglinzhilong (东林志隆)

Guangzhu (广铸)

Muanxingying (木庵性英)

Rufengderen (乳峰德仁)

Xuetingfuyu (雪庭福裕)

Fuanyuanzhao (复庵园照)

Yuanming (圆明)

Zuanhuisu (足庵慧肃)

Lingyinwentai (灵隐文泰)

Linzhongzhitai (中林智泰)

Yueyanyongda (月岩永达)

Guyanpujiu (古岩普就)

Yuezhaojianggong (月照江公)

Juanfazhao (菊庵法照)

Chunzhuowencai (淳拙文才)

Fenglinzigui (凤林子珪)

Xianyirang (息庵义让)

Sunanhongyi (损庵洪益)

Wuweifarong (无为法容)

Chunzhuowencai (淳拙文才)

Haiyin (海印)

Songxiziding (嵩溪子定)

Songtingziyan (松庭子严)

Ningranzigai (凝然子改)

Renshangyigong (仁山毅公)

Zuanziren (竹庵子忍)

Jukongqibin (俱空契斌)

Wufangkecong (无方可从)

Guiyuanwushun (归源可顺)

Zhuoanxingchaeng (拙庵性成)

Gushankexian (古山可仙)

Jinganwuta (静庵悟榻)

Gumeizuting (古梅祖庭)

Yuezhouwenzai (月舟文载)

Zonglinyutang (宗琳玉堂)

Zhudongwuwan (竺东悟万)

Xiaoshanzongshu (小山宗书)

Yinshanxiangong (隐山贤公)

Huanxiuchangrun (幻休常润)

Wuyanzhengdao (无言正道)

Ruiguang (瑞光)

Hanhuihuixi (寒灰慧喜)

Bianhaikuan (彼岸海宽)

Chunbaiyongyu (纯白永玉)

Xinyunqingning (心云清宁)

Yuanjinlingshan (圆今灵山)

Xingyuanzhiwu (行愿智吾)`

Qingtaiyingshi (清泰颖石)

Henglin (恒林)

Maoxing (妙兴)

Chunpu (淳朴)

Zhenxu (贞绪)

Xingzheng (行正)

Yongxin (永信)

Οι Masters του Chan, στο μοναστήρι Shaolin Si, ήταν:

Putidamo (菩提达摩)

Huike (慧可)

Faru (法如)

Yijing (义净)

Lingyun (灵运)

Huian (慧安)

Tongguang (同光)

Fawan (法玩)

Weikuan (惟宽)

Fahuaxingjun (法华行钧)

Baoen (报恩)

Fahe (法和)

Huichu (惠初)

Qingjiang (清江)

Zurui (祖瑞)

Jiaoheng (教亨)

Xingchong (兴崇)

Huiyan (慧衍)

Fuyu (福裕)

Huiju (慧矩)

Zhonglin (中林)

Lingyin (灵隐)

Yueyan (月岩)

Huishan (慧山)

Huiqing (慧庆)

Guyan (古岩)

Wencai (文才)

Xian (息庵)

Chunzhuo (淳拙)

Fenglin (凤林)

Songting (松庭)

Shaoyuan (邵元)

Liaogai (了改)

Qibin (契斌)

Kecong (可从)

Chekong (彻空)

Wenzai (文载)

Dajiaoseng (大脚僧)

Biandun (匾囤)

Xiaoshan (小山)

Yuekong (月空)

Zhengdao (正道)

Huixi (慧喜)

Qingning (清宁)

Haikuan (海宽)

Xingzheng (行正)

Τα άοπλα και ένοπλα στυλ του Wushu, που δημιουργήθηκαν στο μοναστήρι Shaolin Si, είναι:

Shaolin Changquan (少林長拳)

Luohanquan (羅漢拳)

Fuhuzhang (伏虎掌)

Weiduozhang (韋馱掌)

Dacidabeiqianyeshou (大慈大悲千葉手)

Chuang shaolin (闖少林)

Zuiquan (醉拳)

Wuxinglianhuanquan (五行連環拳)

Luzhishenzuidashanmenquan (魯智深醉打山門拳)

Xiuliqiankun (袖里乾坤）

Daijingangquan (大金剛拳)

Daweiduozhang (大韋馱掌)

Xiangmozhang (降魔掌)

Jingangshenzhang (金剛神掌)

Jingangborezhang (金剛般若掌)

Borezhang (般若掌)

Shenzhangbada (神掌八打)

Qianshourulaizhang (千手如來掌)

Xumishanzhang (須彌山掌)

Sanhuazhang (散花掌)

Xueshanzhang (雪山掌)

Damozhang (達摩掌)

Kuaizhang (快掌)

Woshizhang (握石掌)

Yipailiangshan (一拍兩散)

Tianzhufozhi (天竺佛指)

Mohezhi (摩诃指)

Duoluoyezhi (多羅葉指)

Wuxiangjiezhi (無相劫指)

Nianhuazhi (拈花指)

Daligingangzhi (大力金剛指)

Dazhiwudingzhi (大智無定指)

Yizhichan (一指禪)

Dalijinguangzhao (大力金剛抓)

Yingzhaoshu (鷹爪手)

Jimiezhao (寂滅抓)

Yintuoluozhao (因陀羅抓)

Huzhaoshou (虎爪手)

Longzhaoshou (龍爪手)

Qinnashou (擒拿手)

Daqinnashou (大擒拿手)

Xiaoqinnashou (小擒拿手)

Nianhuaqinnashou (拈花擒拿手)

Shaolinqinnashibada (少林擒拿十八打)

Luohanjianfa (羅漢劍法)

Weiduofumojian (韋馱伏魔劍)

Damojianfa (達摩劍法)

Xiangmodaofa (降魔刀法)

Ranmudaofa (燃木刀法)

Fumozhangfa (伏魔杖法)

Xianmozhangfa (降魔杖法)

Fengmozhangfa (瘋魔杖法)

Xiaoyechagun (小夜叉棍)

Dayechagun (大夜叉棍)

Qujinggunfa (取經棍法)

Daweiduochu (大韋馱杵)

Luohandazhen (羅漢大陣)

Jingangfumoquan (金剛伏魔圈)

Luohanjianzhen

Ενεργειακές τεχνικές που αναπτύχθηκαν στο μοναστήρι Shaolin Si. είναι:

Jingangfumoshentong (金剛伏魔神通)

Jingangbuhuaitishengong (金剛不壞體神功)

Yijinjing (易筋經)

Jiuyangshengong (九陽神功)

Luohanfumoshengong (羅漢伏魔神功)

Ponagong (破衲功)

Jiashafumogong (袈裟伏魔功)

Qinlongshou (擒龍手)

Jinzhongzhao (金鐘罩)

Tiebushan (鐵布衫)

Boluomishou (波羅蜜手)

Jingangchanshizhihou (金剛禪獅子吼)

Ruyingsuixingtui (如影隨形腿)

Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ LI LIANJIE (JET LI)

Ο Li Lianjie, γεννήθηκε στο Hebei της Κίνας, στις 26 Απριλίου 1963. Ήταν το τελευταίο παιδί της οικογένειας LI. Έίχε 2 αδελφούς και 2 αδελφές. Σε ηλικία μόλις 2 ετών, έχασε τον πατέρα του. Η ζωή της οικογένειεας υπήρξε πραγματικά απελπιστική. Κανείς δεν πίστευε πως αυτό το ορφανό παιδί, θα μπορούσε να γίνει αυτό που είναι σήμερα, εκτός από τον ίδιο.

Το 1971, ο Li Lianjie ξεκίνησε το Wushu στο Beijingtiyudaxue (Beijing Sport University) και έγινε μέλος του Beijing Wushu Team, σαν μαθητής του Wu Bin και συμμαθητής σπουδαίων αθλητών: Li Zhizhou, Li Jinheng, Tang Laiwei, Yu Shaowen, Wang Qun, Wang Jianjun, Sun Jiaming, Dong Honglin, Cui Yahui, Yang Yongli and Yan Ping. On the women's team were Li Xia, Hao Zhi Hua, Zhang Gui Feng, Wang Xiuping, Zhang Hong Mei, Ge Chunyan, Luu Yan, Hui Xuna, Huang Qiuyan, Zhou Jingpiong, Mi Jin, Huang Xiaofeng και Zhang Dehua.

Αν και ήταν εξαιρετικός στο Changquan, Dao, Gun, Sanjiegun, Pudao και Fanziquan, ενδιαφέρθηκε να μάθει και Taijiquan, Xingyiquan, Baguazhang, Zuiquan, Tanglangquan, Yingzhaoquan, Jian, Qiang, Zuijian, Shuangdao, Shuanggou, Jiujiebian, Shengbiao και άλλα παραδοσιακά όπλα.

Το 1974, έγινε εθνικός πρωταθλητής και μέλος του επιδεικτικού team που περιόδευσε στις U.S.A και έκανε επίδειξη ενώπιον του Προέδρου Nixon. Μετά το πέρας της επίδειξης, ο Πρόεδρος Nixon χαριτολογώντας, του ζήτησε να γίνει σωματοφύλακάς του. Ο Li Lianjie τον αποστόμωσε, λέγοντάς του: “Δεν θέλω να προστατεύσω εσένα όταν μεγαλώσω, αλλά να υπερασπιστώ ένα δισεκατομμύριο συμπατριώτες μου”, κερδίζοντας με το θάρρος του τον σεβασμό της Κίνας.

To 1975, το 1977, το 1978 και το 1979, έγινε και πάλι εθνικός πρωταθλητής. Συνολικά κέρδισε 15 χρυσά μετάλλια και ένα αργυρό.

Το 1979, αποσύρεται από το Wushu λόγο σοβαρού υραυματισμού στο γόνατο, από λανθασμένη τεχνική του Xuangfengjiao Shucha.

Το 1984, πρωταγωνιστεί στην ταινία Shaolin Temple.

Ο Li Lianjie είναι πιστός του Θιβετανικού Βουδισμού, κάτω από την καθοδήγηση του Lho Kunsang της γενεαλογίας Drikung Kagyu.

Το 1987, παντρεύεται την Huang Qiuyan και αποκτά δύο κόρες, την Si και την Taimi.

Το 1990, χωρίζει οριστικά.

Το 1999, παντρεύεται την Li Zhi και αποκτά άλλες δύο κόρες, την Jane και την Jada.

To 2009, αλλάζει την Αμερικάνικη υπηκοότητά του,(γιατί εργαζόταν μόνιμα στις Η.Π.Α) και γίνεται υπήκοος της Singapore. Θεωρεί πως είναι καλύτερο το εκπαιδευτικό σύστημα για τα παιδιά του.

Η Adidas, δημιούργησε μία σειρά ρούχων με τα αρχικά του, JL.

Τον ελεύθερο χρόνο του, ασχολείται με το μπάντμιντον, το πινγκ πονγκ, το βόλεϊ και την ποδηλασία.

Σαν παρατηρητής πλέον, πιστεύει πως το Wushu έχει βελτιωθεί από την δεκαετία 1970-1980 μέχρι σήμερα, από πλευράς δυνατοτήτων των αθλητών. Θεωρεί όμως πως οι λεπτομέρειες δεν έχουν τελειοποιηθεί και οι αθλητές δεν προστατεύονται. Πιστεύει πως το σύστημα εκπαίδευσης, δεν είναι τόσο περίπλοκο όσο στο παρελθόν, γιατί οι αθλητές έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν τις κατηγορίες που θα διαγωνιστούν. Έχει επισημάνει πως οι Ομοσπονδίες Wushu έχουν παρακάμψει την κουλτούρα και την πραγματική φιλοσοφία του Wushu και έχουν επικεντρωθεί στο να απλουστεύσουν τον ανταγωνισμό, με λιγότερη πολυμορφία και τεχνιή, από ότι στο παρελθόν.

Υποστηρίζει πως οι κανόνες περιορίζουν τους αθλητές και πως εξυπηρετούν τις διεθνείς διοργανώσεις. Ελπίζει να απλουστευθούν οι κανόνες των διοργανώσεων στην Κίνα, άσχετα αν οι αθλητές σήμερα έχουν σοβαρότερη κρατική αντιμετώπιση. Δηλώνει κατηγορηματικά, πως το Wushu απαιτεί προσπάθεια για να το μάθεις και κυρίως να το κατανοήσεις.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ LI LIANJIE

1. Shaolin Temple (1982)
2. Shaolin Temple II:Kids from Shaolin (1984)
3. Shaolin Temple III:North and South Shaolin (1986)
4. Born to Defence (1986)
5. Dragon Fight (1988)
6. Dragons of the Orient (1988)
7. Once Upon a Time in China (1990)
8. Once Upon a Time in China II (1991)
9. The Master (1992)
10. Once Upon a Time in China III (1992)
11. Swordsman II (1992)
12. The Legend of Fong Sai Yuk (1993)
13. The Legend of Fong Sai Yuk II (1993)
14. The Last Hero in China (1993)
15. The Kungfu Cult Master (1993)
16. The Taiji Master (1993)
17. The New Legend of Shaolin (1994)
18. The Bodyguard from Beijing (1994)
19. Fist of Legend (1994)
20. My Father Is a Hero (1995)
21. High Risk (1995)
22. Dr.Wai in “The Scripture with No Words” (1996)
23. Black Mask (1996)
24. Once Upon a Time in China and America (1997)
25. Lethal Weapon IV (1998)
26. Hitman (1998)
27. Romeo Must Die (2000)
28. Kiss of the Dragon (2001)
29. The One (2001)
30. Hero (2002)
31. Gradle 2 the Grave (2003)
32. Unleashed (2005)
33. Fearless (2006)
34. The Warlords (2007)
35. War (2007)
36. The Mummy:Tomb of the Dragon Emperor (2008)
37. The Forbidden Kingdom (2008)
38. The Expendables (2010)